De soap rondom de Asser stationshond Mannes is nog altijd niet ten einde. Ook niet na een meer dan vijf uur durende rechtszaak vandaag in Rotterdam. De partijen probeerden tot een schikking te komen, maar kwamen daar nog niet uit. De rechter gaf ze nog twee weken de tijd om er samen uit te komen.
De vijf partijen kwamen nog niet tot een schikking. Ze krijgen nog twee weken de tijd.
Foto © Omroep Assen / Gerrit Mennink
Alle betrokkenen zaten vandaag in de rechtbank in Rotterdam, omdat de kunstenaars Maurice Nio en Q.S. Serafijn uit die stad komen. De andere partijen in het conflict zijn de gemeente Assen, bouwer en houtspecialist Doornekamp en onderaannemer VMG Yachting. Laatstgenoemde voorzag Mannes van een beschermlaag.
De Mannes-soap in het kort
De kunsthond Mannes staat sinds oktober 2018 voor het station in Assen. Over de hond was veel te doen, omdat het kunstwerk 150.000 euro kostte. Lang kon Assen niet genieten van Mannes, omdat er al gauw kalkstrepen op hem achterbleven. Daarna liet de kunstharslaag los. Assen moest 90.000 euro uittrekken voor de herstelwerkzaamheden. De gemeente vindt dat de kunstenaars die kosten moeten betalen. Nio en Q.S. Serafijn zeggen juist dat de rekening naar Doornekamp gestuurd moet worden, dat ‘m op zijn beurt doorgeeft aan VMG.
Grabbelen in de ton
De rechter drong een aantal keer tijdens het proces aan op een schikking. Na alle pleidooien van de partijen, volgde er een half uurtje op de gang. Daar konden de partijen het nog niet eens worden. De gemeente Assen gaf aan water bij de wijn te willen doen bij de 90.000 euro herstelkosten. Dat zou dan betekenen dat de andere vier partijen 70.000 euro voor hun rekening moeten nemen.
Bij de eerste poging ontbrak er nog 30.000 euro. Bij een tweede poging met behulp van de rechter kwam het uiteindelijk tot een eind bedrag van 52.500 euro. Nog steeds geld tekort dus. De rechter geeft de partijen twee weken de tijd om tot een besluit te komen. “Anders krijgt u hel en verdoemenis zes weken daarna”, gaf de rechter aan. Daarmee doelt hij op een vonnis dat voor sommige partijen negatief kan uitpakken.
Vol ongeloof
De rechter zat vol ongeloof te luisteren naar alle partijen. Daarna was hij vrij stellig en gaf hij tussen neus en lippen aan wat de verdeling zou moeten zijn. Het kwam erop neer dat de gemeente Assen als eiser het sterkst in haar schoenen staat. Kunstenaar Nio zou sowieso een bedrag moeten betalen aan de gemeente. Over de andere rollen was hij minder concreet, maar gaf hij wel een duidelijke verdeling aan in de bedragen voor de diverse partijen.
Ook na schikkingspoging nummer twee, vond de rechter dat de partijen niet allemaal ‘slim’ bezig waren. “Voor sommigen kan de schikking positiever uitpakken, dan wanneer ze wachten op een vonnis.” Toch besloten alle partijen nu nog niet te schikken, maar er binnenkort verder over te praten.
Verwijten
Tijdens de rechtszaak was het een wirwar van verwijten naar elkaar. Daarbij ging het vooral over technische aspecten van Mannes, zoals loslatende lagen, kitranden en kalkstrepen. Ook kwamen er verschillende onderzoeken en rapporten voorbij. Het onderhoud van Mannes, dat volgens sommige partijen niet gepleegd is, kwam ook langs.
Over de communicatie tussen de verschillende partijen in de zaak werd eveneens gesproken. Mails die ontbreken in het dossier, mails die wel of niet gelezen zijn. Kunstenaar Q.S. Serafijn vond bijvoorbeeld dat hij werd buiten gesloten door de gemeente. “Er is vaak gebeld, met een terugbelverzoek. Maar ik ben nooit teruggebeld”, zei zijn advocaat tijdens het pleidooi.
Volgende aflevering
De soap krijgt dus nog een volgende aflevering. Over twee weken komt er mogelijk meer duidelijkheid.