Menu Sluiten

Marjolein uit Assen in landelijke campagne Mensen Maken Nederland

Een zwangerschap is een wonderlijk iets. In veertig weken tijd groeit een vruchtje uit tot een klein mensje. Helaas eindigen sommige zwangerschappen al eerder en komen kindjes prematuur ter wereld. Marjolein en haar fotograferende mede-vrijwilligers leggen deze eerste periode vast voor ouders.Het verhaal van Marjolein is één van de 100 verhalen die dit jaar gedeeld worden met de campagne Mensen Maken Nederland, vanwege het Nationaal Jaar Vrijwillige Inzet.

Marjolein Roossien Foto © Aangeleverde foto

Het overkwam haarzelf: met ruim zesentwintig weken kwam haar zoontje Ruben ter wereld. Slechts twee dagen heeft hij mogen leven. Ze heeft zeven foto’s van zijn geboortedag, gemaakt door de verpleegkundige. “Het was een heel heftige periode, waarin je echt geleefd wordt.”

Early Birds

In het jaar na na die moeilijke tijd werd niet alleen haar tweede kind, een dochter, geboren, maar ook de wens om haar hobby om te gaan zetten naar een eigen bedrijf: Verwonderfotografie. “Ik leg alle mooie momenten rondom een geboorte vast, van de geboorte zelf tot de eerste dagen.” Haar bedrijfje groeide en op een bepaald ogenblik kwam er een nieuw idee. “Via social media zag ik mooie foto’s van een prematuur geboren kindje. Ook door het gemis van mooie beelden van Ruben bedacht ik dat eigenlijk alle ouders die dit overkomt zo’n mooie reportage zouden moeten krijgen. Je wordt zo geleefd in die tijd. Het is fijn om later via foto’s terug te kunnen blikken en dingen een plek te kunnen geven.” Samen met twee vriendinnen begon ze de stichting Early Birds, waarmee ze op vrijwillige basis de dagelijkste routine van een gezin met een te vroeg geboren kind in het ziekenhuis vastleggen.

Groei

Enkele jaren terug kreeg Marjolein nog een derde kleintje en ook Early Birds werd groter. “Van drie vrouwen zijn we in acht jaar tijd uitgegroeid tot een organisatie met honderd fotografen en nog meer vrijwilligers eromheen.” In alle provincies kunnen reportages worden aangevraagd. “Een planner neemt de aanvraag in ontvangst en koppelt die aan een fotograaf. Die neemt dan binnen een week contact op met het gezin om langs te komen.” Jaarlijks zijn er rond de 1500 aanvragen en elke fotograaf gaat ongeveer eens per maand op pad. “De meeste vrijwilligers zijn beroepsfotografen die dit er vrijwillig bij doen, omdat ze graag hieraan bijdragen. Ook zijn er goede hobbyfotografen.” Fotograaf bij Early Birds word je niet zomaar. “We kijken altijd naar mensen hun portfolio. Het is bijvoorbeeld heel belangrijk dat ze kunnen fotograferen in moeilijke lichtomstandigheden, want in een kamer met een prematuur kind is het vaak erg donker.”

Herinneringen en een lichtpuntje

Gelukkig is het lot dat Ruben overkwam niet één dat alle te vroeg geboren kinderen overkomt en kan er daarom rustig een afspraak worden ingepland. “Maar soms zijn de vooruitzichten ineens slecht en lijkt de medaille de verkeerde kant op te rollen. Ik heb een aantal maal kindjes gefotografeerd die kort na de reportage zijn overleden, heftig. Ik neem niet mijn eigen rouw en verdriet mee naar de afdeling Neonatologie. Al kan het natuurlijk wel gebeuren dat ik later onder de douche huil als een kindje het niet gered heeft. Met de meerderheid komt het gelukkig na weken of maanden goed en het is hoe dan ook mooi bij te hebben mogen dragen aan de herinnering op beeld.”

Marjolein ervaart dat de ouders waar zij en de andere vrijwilligers langsgaan de fotosessie als een lichtpuntje zien. “De fotografen nemen de tijd, zijn respectvol aanwezig en kijken ook naar de mooie details die ouders misschien nog ontgaan. Ze voelen zich op dat moment vaak dan even een trotse ouder en ook het kind kan later terugblikken op die eerste tijd.”

Helaas moet Marjolein het zelf doen met de paar foto’s van Ruben die ze wel heeft, maar ze ervaart dat er uit die verdrietige tijd toch nog wat moois is voortgekomen. “Ik zie Early Birds als een erfenis van Ruben. Door mijn eigen ervaring is dit idee geboren en kunnen veel ouders nu wel genieten van mooie herinneringen in beeld.”