Hoe is het om te leven met een verstandelijke beperking? Dat beschrijft Amanda de Ruijter uit Emmen in haar zelfgeschreven gedichten. Vanmiddag presenteerde ze haar gedichtenbundel.
Door: Floor Visser
“Je ziet het niet direct, maar ik ben anders dan jij”, leest De Ruijter voor uit een van haar gedichten. Ze is er stil van dat zoveel belangstellenden haar kersverse werk zijn komen bewonderen.
De vrouw uit Emmen vertelt in de bundel ‘wees jezelf’ hoe ze haar leven ervaart, wat ze voelt en beleeft: “Het gaat over liefde, angsten en vrolijk zijn. Ook zitten er persoonlijke berichten in van mij, die ik graag met iedereen wil delen”, waarmee ze onder meer doelt op verhalen over haar moeder en haar liefde voor Engeland.
Het is de makkelijkste manier om mensen in hokjes te plaatsen
Omdat ze zelf misschien wel anders zijn en voelen
Iedereen op de wereld mankeert iets….
Alleen hebben zij die stempels/hokjes niet.
(Uit het gedicht ‘Waarom?’)
Iedereen heeft wel iets
Haar teksten bevatten een duidelijke boodschap: iedereen heeft wel iets, maar iedereen is bijzonder op zijn of haar eigen manier. “Ik hoop dat iedereen die mijn gedichten leest zichzelf er een beetje in herkent”, vertelt de dichtster. “En ik wil laten zien dat ik meer ben dan mijn beperking.”
De Ruijter woont op een locatie van Vanboeijen in Assen, een organisatie die zich inzet voor de ondersteuning en begeleiding van mensen met een verstandelijke beperking. Persoonlijk begeleidster Mariska Buring is ontzettend trots: “Ze heeft alles zelf gedaan en had mijn hulp helemaal niet nodig.”
Als het aan De Ruijter ligt, is ze nog lang niet uitgeschreven. En het zou zomaar kunnen dat haar volgende gedichtenverzameling in het Engels is.
